Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

φοβαμαι

Δεν φορώ παντόφλες κυκλοφορώ ξυπόλητη στο σπίτι μου και δεν έχω τηλεόραση να δω τα γεγονότα..το έμαθα από ένα φίλο …δεν θέλω να πω τίποτα …σιωπή …στην αρχή ξεκίνησα να βρίζω..περπατώ αυτές τις μέρες γύρω από τον τόπο του εγκλήματος..πηγαίνω σε φιλικά σπίτια και βλέπω αποσπάσματα …και αηδιάζω … θέλω να κάνω εμετό …. τόσες μαλακιες για μια τηλεθέαση … πνίγομαι … θέλω να βγω στους δρόμους και να φωνάξω ….να ουρλιάξω …. αλλά με ποιους? Σε ποιους πρέπει να ενταχθώ? Γιατί με κάποιους πρέπει …. σε ποια πορεία να παω γαμω το μου? Σε ποια…? Ο κάθε ένας χρησιμοποιεί τον Αλέξη ….μην κάθεσαι άπραγος …τι να κάνω? Που να πάω? Όλοι τους μέσα σε ένα δήθεν κόσμο που θα ξεχαστεί …πολεμώ κάθε μέρα με τον ίδιο μου τον εαυτό ….θέλω και εγώ να πετάξω πέτρες … μολότοφ ….. καδρόνια γαμω την πουτανα μου… αλλά όχι σε πολίτες …στα καθάρματα που βρίσκονται ψηλά..σε όλα όμως… που εκμεταλλεύονται και καπηλεύονται τον θάνατο ενός 16χρονου….σκεφτομαι…το μυαλό μου πάει να σπάσει …τα βάζω κάτω και δεν μου βγαίνουν …εχτες έγινε μια πορεία της ΓΣΕΕ…. επειδή εργάζομαι ανήκω εκεί …θα έπρεπε να απεργήσω και να κατεβώ μαζί τους… πριν 5χρονια πήγα και γράφτηκα στο σύλλογο του εργατικού κέντρου της Πάτρας…. ζήτησαν από την πρόεδρο του συλλόγου μας κάποιοι φίλοι να με εντάξουν καθηγήτρια στα σεμινάρια που διοργάνωνε ο σύλλογος μας με επιδοτήσεις που παίρνουν από το κράτος ….με κάλεσε λοιπόν η πρόεδρος στο τηλέφωνο και μου είπε να συναντηθούμε …πήγα στο γραφείο της και η συζήτηση-μονολογος ξεκίνησε κάπως έτσι:
-Άκου ξέρω ότι κάνεις μαθήματα αλλά πρέπει να σου ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα …με πολύ μεγάλη ειλικρίνεια δεν πρόκειται ποτέ να κάνεις μαθήματα στα σεμινάρια … συνεργάζομαι με δικούς μου και παίρνουμε και κάποιες επιδοτήσεις..αλλά τελοσπαντων αυτό δε σε αφορά..όσον αφορά όμως κάποια σεμινάρια που θέλεις να διδαχτείς θα μπορέσω να σε βάλω αλλά με τον όρο ότι δεν θα πεις σε κανέναν ότι κάνεις ιδιαίτερα …θέλουμε αυτά τα παιδιά να κάνουν σε εμάς ιδιαίτερα …και φυσικά έχω δικούς μου μέσα που θα μάθω τι θα πεις … και αν πεις ξέρεις πόσο εύκολα μπορώ να διαγράψω μέλος από τον σύλλογο …είμαι η πρόεδρος …εντάξει γλυκιά μου? Έφυγα με σκυμμένο το κεφάλι ..τι να κάνεις? Ήταν η πρόεδρος ….ξεγράφτηκα από τον σύλλογο και μετά σιωπή..και τώρα έρχονται όλα τα εργατικά κέντρα να φωνάξουν και να διαδηλώσουν για τον Αλεξη…να μαζέψουν κόσμο στις πορείες του για να πάρουν περισσότερες επιδοτήσεις …γαμω το σπίτι σας… πορείες με δέκα συνθήματα που σου λένε αυτοί τι να φωνάξεις ….ε όχι …δεν πουλιέμαι..δεν πάω μαζί τους..προτιμώ να περπατώ μόνη μου και σιωπηλά …. πάνε ήρεμα σε κάποιο δημόσιο κτίριο το καταλαμβάνουν για μισή ώρα και μετά φεύγουν..και στις ειδήσεις το βράδυ απλά αναφέρεται η κατάληψη και με ένα βιντεακι χωρίς να αφήνουν οι ρουφιανοι δημοσιογράφοι να ακούσουμε τι λένε… έγινε κάτι? Όχι για μένα
Μετά σκέπτομαι το αναρχικό μπλογκ…. με καλύπτουν στις ιδέες του αλλά εγώ την βία δεν την αντέχω..πως να το κάνουμε …δεν έχω δύναμη να σπάσω το μαγαζάκι της κυρά Μαρίας απέναντι …ξέρω ότι τα περισσότερα είναι προβοκάτσια.. κάποιοι ανεγκέφαλοι –μπαχαλακηδες που κάνουν το κέφι τους …πάμε να τα σπάσουμε αλλα όχι αυτά …ναι η βία δεν είναι ότι καλύτερο …ακόμα κοιτάζω το λοσταρι κάτω στο πεζοδρόμιο το2003 στην σύνοδο κορυφής που είχα πάει και με τρομάζει …αλλά προσπαθώ να τους καταλάβω …και καταλαβαίνω …τι άλλο να κάνουν πια? Κάνεις ειρηνικές πορείες και κανένας δεν σε ακούει…. ξελαρυγγιάζεσαι και πάλι τίποτα …θυμώνεις … εξαγριώνεσαι ….βουτάς ένα καδρόνι και όποιον πάρει ο χάρος? Όχι δεν είναι έτσι …μπέρδεμα..ακόμα πιο πολύ …τα ξαναβάζω κάτω… τίποτα …δεν μου βγαίνει …πνίγομαι … βοήθεια …ακούει κανείς?...εγκλωβισμένη …άπραγη … φοβισμένη ….κάτι πρέπει να γίνει ….τι?...


Για τον Αλέξη απλά σιωπή …ειπώθηκαν τόσα πολλά ψεμματα και μη… ριχτηκατε πανω του σαν αγριμια...του πηρατε πρωτα την ψυχη και τωρα περασατε στο κρεας..... ο ενας το ποδι, ο αλλος τα χερια του, τα οργανα του...ολοι μαζι πανω του δαγκωνεται απο ενα κομματι του...ξεσκιζεται και φευγετε......ανατριχιαζεται? εγω να δειτε οταν βλεπω το αιμα που τρεχει απο τα χειλη και τα δοντια σας ...ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ…

2 σχόλια:

koko είπε...

Δεν θελω κανεις να με παρει απο το χερι...ξερω...θα τον βρω τον δρομο μου...

Ανώνυμος είπε...

ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΥΡΟΥ
Αν είναι ένοχο αυτό το παιδί θα το κρίνει η δικαιοσύνη(Κουγιας)
Αυτή και αν είναι σήμερα ιπποσύνη...
Για ιδανικά και ιδέες να παλεύεις
Και να σου λένε...πως τις αρχές υπονομεύεις...
Μα εσύ περνας το χρόνο σου αθώα,μ'ησυχια...
ΚΙ ας το παίζεις που και που αναρχία!
Λογός δεν είναι αυτος να σφαζουν
Και τα φτερά σου,άγγελε μου,να σου βγάζουν!
Μα όπως λένε είναι τυφλή η δικαιοσύνη...
Και μέσα στης οργής τη δίνη...
Δεν ξέρει τάχα να διαλέξει
Αν σκότωσαν δίκαια τον Αλέξη.
Κι αν όλα αυτά σου φέρνουν πόνο,
Τον επικείμενο το φόνο
Από θυμό μη διαπράξεις
Και την ουσία μην αλλάξεις
Γιατί έτσι δίνεις μόνο βήμα
Για να βρεθούν αυτοί το ΘΥΜΑ!
ΣΑΤΥΡΟΙ όλοι που οργιάζουν,
Χόρο στη φλόγα και φωνάζουν!!!
Για χάρη όλα ενός παιδιού..
Αναίσχυντου λεν' και αμαρτωλού
Που αθώα μόνο σκέφτηκε...
ΜΑ με μια σφαίρα στέφτηκε!!!